W nocy 8/9 listopada 1918 roku żołnierze jarocińskiego garnizonu zbuntowali się i pod dowództwem sierżanta Bronisława Kirchnera zajęli część koszar, urząd pocztowy, więzienie, dworzec kolejowy, biura sztabu, a także aresztowali niemieckiego dowódcę garnizonu. W efekcie tych działań, 9 listopada, z inicjatywy tajnej organizacji jarocińskich patriotów stowarzyszenia „Jedność”, powstała pierwsza na wielkopolskiej ziemi Rada Żołnierska. Kolejnym krokiem było ukonstytuowanie się Rady Robotniczej, która wraz z Radą Żołnierską utworzyła Radę Robotniczo – Żołnierską. Od tego momentu kolejne wydarzenia potoczyły się bardzo szybko. Rada Żołnierska wyraziła zgodę na utworzenie polskiego oddziału wojskowego, do którego zaczęli napływać ochotnicy i 27 grudnia, w dniu wybuchu powstania, gotowych do walki było 5 kompanii, prawie 1000 osób. Jeszcze przed podjęciem walki zbrojnej usunięto ze stanowisk w mieście oraz powiecie wielu urzędników niemieckich. Już 11 listopada 1918 roku jarocińskie dzieci oficjalnie uczyły się w szkołach języka polskiego, a żołnierze nosili czapki z orzełkiem i śpiewali polskie pieśni.
Wspomniane wydarzenia, określone mianem jarocińskiej rewolucji 1918 roku, sprawiły, że w dniu wybuchu Powstania Wielkopolskiego Jarocin był już wolnym miastem. Osoby zainteresowane tematem zapraszamy do lektury książki zatytułowanej „… zaczęło się w Jarocinie”, której promocja miała miejsce 6 września 2013 roku.