Organizatorami obchodów są Klub Seniorów Lotnictwa Aeroklubu Poznańskiego, Stowarzyszenie Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP – Oddział Poznański oraz Port Lotniczy Poznań – Ławica Sp. z o.o.
W 1913 roku na terenach podmiejskiej wsi Ławica wybudowano lotnisko mające za zadanie pełnić funkcję wojskowego połączenia powietrznego. W jego otwarciu osobiście uczestniczył cesarz Wilhelm II Hohenzollern.
Ławica była ostatnim bastionem oporu Niemców w wyzwolonym przez Powstańców Wielkopolskich Poznaniu co wpłynęło na decyzję Dowództwa Głównego o wydania rozkazu zajęcia lotniska. W nocy z 5 na 6 stycznia 1919 roku w kierunku Ławicy wyruszył sformowany wcześniej oddział.
Akcją dowodził ppor. Andrzej Kopa, a w skład grupy powstańczej wchodziły trzy kompanie Służby Straży i Bezpieczeństwa, pięćdziesięcioosobowy oddział kawalerii, oddział Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego i służba sanitarna. Powstańcy dysponowali dwiema armatami, których zadaniem było wsparcie ogniem ataku powstańczego.
Atak poprzedzono wyłączeniem prądu i połączeń telefonicznych. Po ostrzale artyleryjskim (trafienia w wieżę kontroli lotów i koszary) nastąpił krótki, przeprowadzony w ciemności atak piechoty powstańczej, okupiony stratą jednego poległego. Kilkanaście minut wystarczyło, by opanować lotnisko. Nie bez znaczenia była też pomoc Polaków służących w ławickich oddziałach.
Konsekwencją wojskowych decyzji dowództwa było także zdobycie całego sprzętu lotniczego i sprawnych samolotów znajdujących się na lotnisku. Od stycznia 1919 roku powstańcy dysponowali również siłami powietrznymi, dającymi możliwość wykonywania lotów bombowych na terytorium wroga. Przykładem może być akcja odwetowa lotników wielkopolskich, którzy 9 stycznia wykonali lot bombowy na lotnisko we Frankfurcie na Odrą, zrzucając 36 bomb.
Przy starym terminalu lotniska Ławica (ul. Bukowska) zlokalizowano pomnik poświęcony wydarzeniom z 6 stycznia 1919 roku.