Grób zbiorowy powstańców wielkopolskich poległych na froncie północnym

07 lutego 1919: Brawurowe zdobycie wozu pancernego pod Budzyniem

Budzyń znalazł się w rękach polskich już 3 stycznia 1919 roku. Stanowił oparcie dla oddziałów powstańczych walczących na tzw. froncie północnym, dlatego Niemcy postanowili go odbić. Atak zaplanowali na 7 lutego, wspierać miały go 2 wozy pancerne. Niemcy wysłali je najprawdopodobniej na przeszpiegi, aby dowiedzieć się, jak silna jest obrona Budzynia. Ostatecznie jednak do Budzynia dojechał tylko jeden, bo drugi zepsuł się po drodze.

Powstańcy wysłali 15-osobowy patrol na obrzeża Budzynia, który miał śledzić każdy ruch nieprzyjaciela. Dowodził nim kapral Leon Napiecek. W filmie nakręconym przez IPNtv Poznań „Powstanie Wielkopolskie. Zwycięstwo. Zdobycie pojazdu pancernego” (odc. 2) historyczka Hanna Danielewicz tak opowiada o tej operacji: - Leon Napiecek przygotował powstańców, którzy usytuowali się po lewej stronie wzgórza Okrąglik, po prawej stronie usytuowali kulomiot. Wóz pancerny zbliżał się na odległość ok. 50 metrów i zwolnił przed Okrąglikiem, wówczas kierujący tym pojazdem uchylił luk i rozejrzał się, czy wkoło jest bezpiecznie. Nie było widać powstańców, natomiast wykorzystał ten moment celowniczy Stanisław Kozłowski, który dokonał ostrzału pojazdu. Pomagał mu wtedy taśmowy Szczepan Wikariusz i kierowca zginął. Wóz został bardzo szybko zdobyty. Jeszcze wyskoczył Leon Nampiecek z granatem produkcji austriackiej w dłoniach, rzucił ten granat pod ten pojazd, wyskoczyli Niemcy”.

W efekcie akcji samochód trafił w ręce powstańców, zginęło 6 Niemców, 1 wzięto do niewoli, a 1 uciekł.
Zdobycie auta pancernego i utrzymanie Budzynia powstrzymało ataki Niemców na kilka tygodni, co miało bardzo duże znaczenie dla przebiegu powstania.