W intencji Powstańców została odprawiona msza święta w kościele oo. Dominikanów przy ul. Freta. Bezpośrednio po nabożeństwie zostały złożone wiązanki kwiatów przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
Uroczystość ku czci Powstańców miała w tym roku szczególny charakter na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie Marek Woźniak, Marszałek Województwa Wielkopolskiego mówił: „Powstanie Wielkopolskie jest dla nas Wielkopolan ważnym dziedzictwem, źródłem dumy i ogromnym zobowiązaniem. Dlatego tutaj dziś jesteśmy. Jesteśmy, bo pamiętamy i tę pamięć chcemy przekazać wszystkim Polakom (…). Powstanie Wielkopolskie jest przesłaniem kierowanym do nas wszystkich. Nasi przodkowie pokazali, jak cenna jest wolność, jak wiele można dla niej poświęcić i jak trzeba ją pielęgnować. Pokazali, że patriotyzm udowadnia się czynem, a nie słowami”.
Marszałek Woźniak wręczył również Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego” Janowi Orłowskiemu, dyrektorowi Zespołu Szkół nr 52 im. Powstańców Wielkopolskich w Warszawie, za krzewienie wiedzy i pamięci o Powstaniu Wielkopolskim oraz za działalność społeczną. Po uroczystościach złożono kwiaty pod Pomnikiem Ofiar Katastrofy Smoleńskiej i oddano hołd Żołnierzom Niezłomnym.
Organizatorem uroczystych obchodów w Warszawie, w których Marszałkowi towarzyszyli Wojciech Jankowiak i Krzysztof Grabowski, Wicemarszałkowie, był Samorząd Województwa Wielkopolskiego, współorganizatorem – tradycyjnie – Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919.
Poniżej przemówienie marszałka Marka Woźniaka:
Nikt im iść nie kazał – poszli,
Bo tak chcieli.
Bo takie dziedzictwo wziął po dziadach wnuk.
Nikt nie pytał o nic, a wszyscy wiedzieli,
za co idą walczyć, komu płacić
– że idą płacić swej Ojczyźnie dług…”
Te proste, wzruszające słowa, przypisywane Władysławowi Syrokomli, widnieją w wielu miejscach upamiętniających Powstańców Wielkopolskich.
Dedykujemy je również tym, którzy spoczywają tutaj, na warszawskich Powązkach.
Jak co roku, w rocznicę Wielkopolskiej Insurekcji, przybyliśmy, aby oddać im hołd.
Nieprzypadkowo Powstańcy Wielkopolscy spoczywają obok Powstańców Śląskich. Wolność była przecież ich wspólną sprawą, o którą niejednokrotnie walczyli ramię w ramię.
Nasi przodkowie, wierni powstańczym odezwom, iż „nie czas odpoczywać, gdy dzieło jeszcze nie skończone”, niemal prosto z okopów Powstania Wielkopolskiego poszli na odsiecz oblężonego Lwowa, walczyli na kresach wschodnich, wspomagali powstania śląskie, a samoloty zdobyte przez Powstańców na poznańskiej Ławicy stały się zalążkiem lotnictwa II Rzeczypospolitej.
Podczas II wojny światowej walczyli na wszystkich frontach i w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
„ Bo takie dziedzictwo wziął po dziadach wnuk…”
Powstanie Wielkopolskie jest dla nas Wielkopolan ważnym dziedzictwem, źródłem dumy i ogromnym zobowiązaniem.
Dlatego tutaj dziś jesteśmy.
Jesteśmy, bo pamiętamy i tę pamięć chcemy przekazać wszystkim Polakom.
Wielkopolanie zwyciężyli, bo do walki stanęły wszystkie grupy społeczne, dobrze przygotowane i solidarne.
Po pierwszym okresie spontanicznych potyczek niewielkich oddziałów, Wielkopolanie pod wodzą generała Józefa Dowbora Muśnickiego potrafili stworzyć regularną, profesjonalnie kierowaną armię, która pod koniec Powstania liczyła blisko 130 tysięcy żołnierzy.
Był to dowód świetnej organizacji i tego, że lata pracy organicznej, budującej w Wielkopolsce nowoczesne społeczeństwo, nie poszły na marne.
Szanowni Państwo
Powstanie Wielkopolskie jest przesłaniem kierowanym do nas wszystkich.
Nasi przodkowie pokazali, jak cenna jest wolność, jak wiele można dla niej poświęcić i jak trzeba ją pielęgnować.
Pokazali, że patriotyzm udowadnia się czynem, a nie słowami.
Pochylając się nad grobami Powstańców Wielkopolskich na warszawskich Powązkach, oddajemy hołd wszystkim uczestnikom Wielkopolskiej Insurekcji.
Cześć ich pamięci.
Cześć pamięci zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego.